مجلس هشتم

بسم الله الرحمن الرحیم

 بخش اول: در محضر سید الشهدا

هیهات که زیر بار ذلّت روم

أَلا إِنَّ الدَّعِىَّ بْنَ الدَّعِىَّ قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ یَأْبَى اللّهُ لَنا ذلِکَ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ وَ حُجُورٌ طابَتْ وَ طَهُرَتْ وَ أُنـُوفٌ حَمِیَّةٌ وَ نُفُوسٌ آبِیَـةٌ مِنْ أَنْ نُؤْثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الْکِرامِ

آگاه باشید که فرومایه، فرزند فرومایه، مرا در بین دو راهىِ شمشیر و ذلّت قرار داده است و هیهات که ما زیر بار ذلّت برویم، زیرا خدا و پیامبرش و مؤمنان از این که ما ذلّت را بپذیریم دریغ دارند، دامنهاى پاک مادران و مغزهاى با غیرت و نفوس با شرافت پدران، روا  نمى دارند که اطاعت افراد لئیم و پست را بر قتلگاه کریمان و نیک منشان مقدّم بداریم

بخش دوم:ما شاگرد سید الشهدا هستیم

فقط بگم که یزید زمان ما بوش و سران اروپا هستند  هند جگر خوار مرکلِ که میگه در مقابل اعتراض مسلمانان ما نباید دانمارک را تنها بگذاریم کاملا مستدل میگم یزید از امام  حسین چی میخواست گفت توجان ومال و ناموست در امان فقط باید با من بیعت کنی! همین! آمریکا و اروپا چی میگن ؟ میگن  شما شایسته حکومت نیستید. حکومت شما دموکراتیک نیست. به همین دلایل ما به شما اعتماد نداریم پس شما حق  استفاده از انرژی هسته ای رو ندارید. و ما رو مخیر کردند بین تحریم شدن یا تسلیم شدن و پذیرفتن ذلت! اگه ما شیعه حسین هستیم باید حرف حسین رو تکرار کنیم ، هیهات من الذله... به قول شهید آوینی مرگ یک بار شیون هم یک بار!

در راه حق، حسین جون و مال و اهل بیتش رو فدا کرد، حالا ما چه قابلیم

اگر در راه حق تحریم بشیم یا ... این یه آزمون اللهی نکنه بی طاقتی کنیم

اونایی که میگین کاش ما بودیم کربلا ...ها اینجا کربلاست  و الان عاشورا

....به کلام شهید آوینی گوش بدیم: عاشورا تکرار می شد ، اما این بار امام حسین(ع) غریب و تنها نبود ، خمینی بود یاران خمینی هم بودند. همین جا بود که عاشورا  می شد ، اما این بار دیگر امام حسین به شهادت نمی رسید....بسیجی ها بودند ، فداییان امام  لشکر لشکر . جواد صراف و اسماعیل زاده هم بودند ، باقی شهدا را من نمیشناسم ، تو بگو....هر جا هستی ، هر شهیدی را که می بینی  نام ببر و به فرزندانت بگو که چهره ی او را بخاطر بسپارند تا عَلَم خمینی  بر زمین نماند.عَلَم خمینی بر زمین نیمیماند ، مگر ما مرده ایم؟!!!

آقا خاطرت عزیزه

آقا که روح زلالت مثه یه آینه تمیزه
مهربونی نگاهت رنگ قهوهء غلیظه
تو زمونه ای که مردم خواب عشقم نمی بینن
جوری از عاشقی می گی که دل آدم می ریزه
پای حرفات که می شینن ابرا غمهاشونو کم کم...
از ستاره که می خونی آسمون هم ریزه ریزه...
غم عشقت اون ستاره اس، دل من هم آسمونش
نسوزون دلم رو دیگه، سوزن ستاره تیزه
می دونم هوامو داری توی این روزای برفی
این روزا که پاتو تو هر جاده ای می ذاری لیزه
بسه دیگه قصه گفتن واسه کوچه های خالی
اینهمه نوشتم اما همهء حرفم یه چیزه
آقا که روح زلالت مثه یه آینه تمیزه
چه جوری بگم بدونی خاطرت خیلی عزیزه

مژگان بانو