دنیا چو بزم مولا دارالشفا ندارد
قلبم بدون عشق دلبر صفا ندارد
جز خاک کوی جانان دردم دوا نداد
گر نوکر حسینی ای دوست بی ریا باش
این بزم بزم عشق است هرگز ریا ندارد
آقای من حسین است دلدار من حسین است
در پیش او تفاوت شه با گدا ندارد
دستت نمی رسد گر بر آستان مولا
مشهد بیا که فرقی با کربلا ندارد
اینجا مکان عشق است در من زبان عشق است
دنیا چو بزم مولا دارالشفا ندارد