یار کجایی که دلم تنگ توست....
ماه رجب هم از راه رسید... ان شائ الله این ماه زیبا مبارک باشه... نمدونم چرا انقدر این ماه رو دوست دارم....گرچه همیشه تو این ماه تو عبادت کوتاهی میکنم ومثل بقیه اعتکاف نمی رم کمتر روزه می گیرم ....اما رجب رو خیلی دوست دارم....من اعتقاد دارم مهمونی خدا فقط رمضان نیست ...بلکه مهمونی خدای مهربون از رجب وشعبان شروع می شه آدم ساخته می شه تا لایق اون مهمونی بزرگ تو رمضان بشه....اما من چه رجب شعبان رمضان یا هر ماهی که باشه به این موضوع فکر می کنم که..... تا حالا به این قضیه فکر کردید!!که اگه الان امام زمان بیاد جرعتش رو داریم بریم جلو به آقا بگیم من نوکرتم .. آقا دوستت دارم.. من شیعتم...به زبونم نیگا میکنم آلودس..به چشمم نگاه میکنم می بینم بی حیا شده.... به گوشم ..به دلم نگاه میکنم می بینم آلودست... به گذشتم نگاه می کنم می بینم چیزی جز گناه ندارم...کدوم کارم بخاطر خدا بوده.....پسر فاطمه ما پناهنده ی خیمه ی شماییم...بچه ها بیایید با آقامون آشتی کنیم...بیایید با صاحبمون حرف بزنیم ...بگیم اقا ما هرچه که بد هم باشیم اسم شیعه ی مهدی رو مونه...آقا من اومدم پیش شما اعتراف کنم خیلی آلوده شدم...من اومدم بهت بگم خیلی دلت رو شکستم...آقا بجون مادرت بیا با ما آشتی کن اقا.....آقا جان خیلی دلمون گرفته....زندگی برامون سخت شده....شیعه تو دنیا غریب شده....آقا خودم توی چت رووم شنیدم اون بی حیای خارجی به مادرت ناسزا می گفت...صاحبخونه قسمت می دم به جون عمه زینبت ... به جون علی اصغر...مگه شما صاحبخونه ی ما نیستی... مگه مارو مهمون خودت نکردی....مگه می شه یجا صاحبخونه مهمون داشته با شه ولی خودش نیاد، خودش نباشه....هی
…..آقا می دونم دلت از دستم خونه.
.. یار کجایی که دلم تنگ توست
گوش جهان منتظر هنگ توست
دلبر و بازوی خدا ناز کن
این گره از کار جهان باز کن
باز یزیدی صفتان زنده اند
سینه ی مجروح تو آزرده اند
گو به پلیدان شقی و دنی
خورده نگیرند زکار علی
باز علی باز همان چاه دور
نیست بجز فاطمه غمخوار او
هی... بچه ها ببینید آقا چقدر غریب شده که آدمی مثل من ادعای نوکریش رو میکنه ...هی....شاید حرف آقا به ما اینه.....یا دنبال من نیا یا اگه اومدی مواظب چشات باش که به حرام آلوده نشه ....بچه ها میدونم شاید اینا براتون سنگینه ولی این حقیقت..... یه حدیث بگم دلتون بلرزه... امام صادق به یه جوونی که فکر کنم به یه دختری نگاه کرد فرمود ((خدا لعنتت کنه که تو جد ما حسین رو کشتی جوون گریه کرد گفت آقا من که تو کربلا نبودم اصلا اون زمان به دنیا نیومده بودم ... امام گفت :کسی که تو جامعه ی اسلامی علنا فساد کنه جزئ قاتلای جد ما حسین روز قیامت محسوب میشه))... حالا هر چی دوست داری برو گناه کن بعد اسم خودت رو بزار مسلمون بزار محب علی..تورو قرآن به آقا نامردی نکن...آخه کسی که نماز یومیه رو نمی خونه چطور میگه من مسلمانم....من این داغ دل رو بکی بگم....آقا..
.تو که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی ومرا غم ببرد
اون مرد سوال کرد از امام زمان(عج) چرا شیعیان شما دچار بلا می شن..چرا بداد شیعه نمی رسی؟.....آقا فرمود بخدا شیعیان ما دچار بلا نمی شن مگربخاطر اینکه از ما غافلند..شیعیان ما، ما رو فراموش کردند.... امام زمان به سید بن طاووس فرمود:سید بخدا قسم اگه به اندازه ی اونی که یه نفر یه چیزش گم میشه نگران ودلواپس اون چیز میشه شیعیان ما بر ما دلوا پس می شدن من می اومدم...اصلا بیاد من نیستن....اصلا بعضیهاشون منو نمی خوان).....حالا تو می خوای گناه کن هرچی دوست داری گناه کن..چشات رو آلوده کن...هر حرفی دوست داری بزن... بعد باز بگو :اقا بیا بگو من شیعتم....خدا وکیلی من وتو چیمون از کوفیا بهتره...شاید تعجب کنید کوفیام امام حسین رو دوست داشتند اما....دلاشون با حسین بود ولی شمشیراشون بر علیه حسین بود....اونا شمشیر یزید رو سرشون بود امامشون رو ول کردن اما من وتو شمشیر کی رو سرمونه
که پسر زهرا رو تنها گذاشتیم ...چرا انقدر بد شدیم....
در انتظار یار خود
شبها به دنبال کسی در کوچه ها نجوا کنیم
با خود بگوییم ای خدا کی ماه را پیدا کنیم؟
در ظلمت نفس لعین غرقیم و تنها مانده ایم
پس ای رفیقان دوستان کی نفس را تنها کنیم؟
ما منتظر برکیستیم؟ ما مدعی بر چیستیم؟
ای وای بر ما، تابه کی خون بر دل زهرا کنیم؟
ای هیئتی بنگر بخود ما هیئتی هستیم و بس
ارباب خود را تا به کی آواره ی صحرا کنیم
این نامه ی اعمال ما هر هفته چون دستش رسد
این را بگویم بس بود ما خویش را رسوا کنیم
در انتظار یار خود باید سر و جان را دهیم
چشمان خود را پر ز خون دریای بی همتا کنیم
باشد که روزی اید و ما بی کسان را بنگرد
تا جان فدای دیدن آن قامت رعنا کنیم
برگرفته از مجالس حجه الاسلام هاشمی نژاد با تصرف وتلخیص
آیا ما امام زمان را دوست داریم؟ اگر واقعاً دوست داریم پس اینقدر امام زمانمان را اذیت نکنیم...ما همه سر سفره ی آقا نشسته ایم.چطور نمک بخوریم ونمکدان بشکنیم وبعد بگوییم ماعاشق آقا هستیم.کسانیکه قصد دیدار دارند باید شروع به تز کیه کنند خیلی هم کار داردچون دیدن ایشان مشکل است اما ممکن! مرد راه می خوا هد !بله باید شایسته باشیم.....دو نفر راه افتادند تا خدمت آقا برسند روز وصال شد می رفتند تا خدمت آ قا برسند در بین راه به گندم زاری رسیدندیکی از آندو دست کرددر گندمزار ویک دانه گندماز خوشه ای جدا کرد و در دهانش گذاشت تا ببیند این گندم رسیده یا نه دانه را دو نیم کرد وآن را فشار داد وبعد هم در مزرعه انداخت.آن یکی خدمت حضرت رسید و گفت آقا جان این دوستم هم منتظراجازه ی شماست اجازه می فرمایید خدمت برسد؟ آقا فرمودند:« کسی که بدون اذن صاحب زمینی گندمی را از ملک مردم بردارد وبدون اذن صاحب زمین در دهانش دو نیمه کند لیا قت دیدار ما را ندارد» آری دیدا ر سخت است . خوب باید هم سخت باشد آخر آقای عالم است جان وجود است. خداوند هرچه حسن است در حجت خویش قرارداده.نام ایشان را وقتی خدمت امام صادق (ع) می بردند حضرت می ایستادند دستشان را روی سر میگذاشتند و گریه می کردندو می گفتند: لواقرتبه لخدمته ایام حیاته ... می خواهیآقایی را ببینی که«بکم فتح الله وبکم یختم» است ؟ امکان نداردبا این آلودگی ها. باید اهل تقوا بشوی تا اهل تقوانشوی هیچ خبری نیست بی خود اینطرف وآنطرف نزن وخودت را خسته نکن. تا تقوا نباشد، تا عمل نباشد، ذکر هم فایده ندارد.باید مایه اولیه را درست کرد. محال است گنهکار باشی وخدمت حضرت برسی. این که می بینی بعضی ها گرفتار بودند وخدمت آقا ایشان رسیده اند وعنایتی شده مال اضطرارش بوده دیگر کارد به استخوانشان رسیده بود و چون یکی از القاب امام زمان(عج) «غیاث ، یعنی فریاد رس» است عنایت می کنند والا مایه اصلی همان تقوااست